Onderzoek naar het verschil tussen een mitralisklepvervanging en een mitralisklepreparatie bij patiënten met infectieuze endocarditis
De voorkeur voor mitralisklepreparatie in plaats van mitralisklepvervanging bij infectieuze endocarditis wordt niet ondersteund door bewijs vanuit de praktijk. De recente trends van mitralisklepchirurgie voor infectieuze endocarditis laten een toename van patiëntcomplexiteit zien, maar ook een lichte daling van de ziekenhuismortaliteit. Ook lijkt het aandeel van mitralisklepreparaties te dalen. De resultaten van deze studie wekken de indruk dat de langetermijnuitkomsten van klepreparatie in vergelijking met klepvervanging beter zijn.
A. Tomšič, A. de Weger, M. van der Stoel, R. Klautz, M. Palmen on behalf of the Cardiothoracic Surgery Registration Committee of the Netherlands Heart Registration
Achtergrond
Er is weinig bewijs uit de praktijk dat de reproduceerbaarheid en superioriteit van klepreparatie boven klepvervanging bij actieve infectieuze mitralisklep-endocarditis ondersteunt.
Methode
In dit onderzoek werden gegevens gebruikt uit de Nederlandse Hart Registratie waarin alle hartchirurgische ingrepen in Nederland zijn opgenomen. Volwassen patiënten met een primaire mitralisklepinterventie, gediagnosticeerd met actieve infectieuze endocarditis en geopereerd tussen 2013 en 2020, werden geïncludeerd. Overlevingsanalyses werden uitgevoerd voor de volledige follow-up periode en daarnaast ook met een ‘landmark’ van 90 dagen.
Resultaten
Van de 715 patiënten die aan de inclusiecriteria voldeden, ondergingen 294 (41,1%) een klepreparatie. Het percentage mitralisklepreparaties daalde licht gedurende de studieperiode. De ziekenhuismortaliteit was 13,0%, met een geleidelijk daling in ziekenhuismortaliteit ondanks een gestage toename van de complexiteit van de patiënten. Na risico-correctie bleek klepvervanging inferieure resultaten te laten zien in vergelijking met klepreparatie (gecorrigeerde hazard ratio 2.216; 95% betrouwbaarheidsinterval 1,425–3,448; P < 0,001), zelfs na toepassing van de landmark analyse (gecorrigeerde hazard ratio 2.489; 95% betrouwbaarheidsinterval 1,124–5,516; P = 0,025). Deze resultaten werden bevestigd door een analyse met correctie voor propensity score (gecorrigeerde hazard ratio 2.251; 95% betrouwbaarheidsinterval 1,029–4,21; P = 0,042).
Conclusie
Recente trends in mitralisklepchirurgie bij actieve infectieuze endocarditis laten zien dat de complexiteit van patiënten toeneemt, maar de ziekenhuismortaliteit licht afneemt. Er werd een daling van het percentage klepreparaties waargenomen. De resultaten van deze studie suggereren dat klepreparatie leidt tot betere langetermijnuitkomsten dan klepvervanging.
Figuur 1. Overlevingskansen voor een mitralisklepreparatie (blauwe lijn) en een vervanging (groene lijn). De overleving was beter na een mitralisklepreparatie, zelfs na het toepassen van een landmark analyse (zie onderste figuur).
